Güçlü Annelerden Güçlü Çocuklara

Anneler çocuklarına önce bağımsız olmayı öğretmelidir.Çünkü güçlü annenin çocuğu tek başına güçlüdür.Ancak ihtiyaç duyduğunda yardım etmeyi de-  yardım istemeyi de öğretir.Yardım etmek kadar yardım istemekte bir erdemdir.
                          

Hayat bu ya her zaman güzellikler le dolu değil. Yavrularımız da bazen üzülecek, morali bozulacak ama biz çocuklarımıza hatalarımızdan ve geçmişten ders almayı ve her zaman ileri ye bakmayı öğretmeliyiz.

Olumsuzluklar hep vardır ve var olacaktır. Olumsuzluklar olduğu gibi olumsuz insanlarda maalesef var hayatta. Hatta en beklenmedik yerde karşılarına çıkabilirler. Ama biz  güçlü anneler olarak çocuklarımıza mutluluğun kişiye bağlı olmadığını huzur ve mutluluğun kendi içlerinde olduğunu ve onları mutlu edecek şeyleri bulmalarına yardımcı olmalıyız. Belki müzik dinlemek, belki kitap okumak, belki sinemaya gitmek her neyse.

Güçlü anne, bağımsız kadın diyorum hep en sevdiğim en anlamlı kelimeler bana göre. Ancak aynı zamanda hem bu özellikleri taşıyıp hem de şefkatli ve merhametli olmayı öğretmeliyiz çocuklarımıza. Gerektiğinde affetmeyi,gerektiğinde özür dilemeyi de öğretmeliyiz. Güç - merhamet - bağımsızlık- şefkat ve özür dilemek aynı anda bir bünye de var olabilir anlatmalıyız.

Bir annenin çocuğuna duyduğu karşılıksız sevgiyi öğretmeliyiz.Bir insanı karşılıksız sevmek, sadece insanı değil hayvanı, çiçeği, böceği,büyüyü - küçüğü her şeye seviyle bakmayı öğretmeliyiz.

Kız -  erkek fark etmez çocuklarımıza kendi kişiliklerine, zekasına ve duruşuna sonuna kadar güvenmesi gerektiğini aşılamalıyız.Çünkü hayat hep güzelliklerle dolu değil bin bir zorlukla karşılaşacaklar.Ve tek başlarına, karakterleri ile aşmaları gereken problemler olacak.

Çocuklarımıza ayrımcılığı öğretmemeliyiz mesela.Güzel - çirkin, kötü - iyi, Türk - Kürt, zengin- fakir, Müslüman- Hristiyan- Yahudi  veya ateist herkesle arkadaş olabilmeyi, dost olabilmeyi aynı ortamı paylaşabilmeyi öğretmeliyiz.

Bu hayatın güzelliklerini yaşayabildiği için şükretmeyi, yaşayamayanlar içinde elinden geleni yapması gerektiğini öğretmeliyiz. Evet sağlıklı ve tüm uzuvları tam olabilir,anne babası başında olabilir, başını sokacak bir evi, güzel bir eğitim aldığı okulu olabilir ancak hayatın ne getireceği belli olmaz.

Çocuklarımıza bencil olmamayı, sadece kendini düşünmemeyi daha minicikken öğretmeliyiz. İnsan ilişkilerinde bunun ne kadar önemli olduğunu, bencil insanların aslında en büyük kötülüğü kendilerine yaptığını anlatmalıyız.

Velhasıl sevgili okur, çocuklar birer ayna siz ve eşiniz veya aile içindeki diğer bireyler neyi nasıl yapıyorsanız, kime nasıl davranıyorsanız aynısını yapıyorlar veya şuan kaydedip ileri de yapmak için o minicik beyinlerinde saklıyorlar. Siz siz olun çocuklarınıza doğruluk, dürüstlük, dini inançlarınızı öğretmenin dışında insanlığı da öğretmeyi unutmayın.Hep diyorum hep diyeceğim biz yeni nesil anneler değiştireceğiz bu dünyayı.

Sevgiyle kalın....